Beton Arme

διηγήματα

Béton armé

από Έφη Brenthis

Φοράμε πλαστικά κίτρινα γάντια, γυαλιστερά κουρέλια για ρούχα και γυαλιά ηλίου κάθε νύχτα. Μαζευόμαστε πίσω από το άγαλμα, στη μεριά του δρόμου με τις ξηλωμένες πλάκες, που την αποκαλούμε η Χαράδρα, γύρω στις έντεκα. Ο αρχηγός, που τον φωνάζουμε το Βρέφος, είναι πάντα πρώτος εκεί, κανείς δεν έχει δει πότε καταφτάνει, μοιάζει να στέκεται από πάντα ήδη εκεί, με τα τεράστια ακουστικά του να παίζουν στη διαπασών Λίγκετι ή Εντγκάρ Βαρέζε και με τα χέρια του σε στάση υπνοβασίας να μας περιμένει. Μετά έρχεται ο προμηθευτής, που όλοι τον λέμε το Σκιάχτρο, κουβαλώντας βαριεστημένα τα Εργαλεία, τις αξίνες, τα σφυριά και τα κομπρεσέρ μέσα σε ένα παιδικό καρότσι με τρεις ρόδες ενώ φταρνίζεται ανά πέντε δευτερόλεπτα και μετά από κάθε φτάρνισμα βλαστημάει άγρια τον Ντοστογιέφσκι. Στη συνέχεια συνήθως έρχονται οι δίδυμοι ξεναγοί, ο Γιατρός και ο Ασθενής, μονοζυγωτικά ταυτόσημοι, που φέρνουν το μεγάλο χάρτη των δράσεων, ή αλλιώς το Πορτραίτο, διπλωμένο με τη μέθοδο οριγκάμι σε μορφή κύκνου, που τον ξεδιπλώνουν αυστηρά με φορά από το ράμφος προς την ουρά ψιθυρίζοντας ταυτόχρονα με κατάνυξη τα ονόματα των τεσσάρων δορυφόρων του Δία. Ύστερα φτάνω εγώ, ο ζητιάνος ακροβάτης, που με αποκαλούν ο Αμφίβολος, χαιρετάω με ένα σφύριγμα, ακουμπάω κάτω την ανθοδέσμη με τις παπαρούνες και κάθομαι οκλαδόν να φάω τα αμύγδαλα που έχω στην τσέπη μου. Τελευταία έρχονται μισοκοιμισμένα τα τρία παιδιά, ή αλλιώς οι Ακρίδες, κουτσαίνοντας και καπνίζοντας ανελέητα, συνεισφέροντας το γάλα, που μεταξύ μας το λέμε Βενζίνη, και τα εννιά κρυστάλλινα ποτήρια, που τα ονομάζουμε Δεξαμενόπλοια. Το Βρέφος, γεμίζει τα οκτώ ποτήρια της ομάδας και ένα για το άγαλμα, κάνουμε μια πρόποση στη γαλήνη του Κομπαγιάσι Ίσσα, πίνουμε λαίμαργα, και ξεκινάμε. Κάθε νύχτα επισκεπτόμαστε και διαφορετική εγκαταλελειμμένη οικοδομή. Ο στόχος μας είναι να την παροπλίσουμε. Με τα Εργαλεία ανοίγουμε τρύπες στα δοκάρια, στα υποστυλώματα και στις πλάκες και τραβάμε τις σιδερένιες ράβδους έξω από το σώμα του οπλισμένου μπετόν. Τα χαράματα πριν φύγουμε τοποθετούμε σε κάθε τρύπα μια παπαρούνα. Στο τέλος σημειώνουμε τη θέση του κτιρίου στο χάρτη με έναν κόκκινο κύκλο. Οι νύχτες περνάνε και το Πορτραίτο της πόλης σημαδεύεται από όλο και περισσότερες πανέμορφες, ανοιχτές, κατακόκκινες ουλές.

* σημείωση: η εικόνα ανοίγματος του παρόντος άρθρου είναι δημιουργία του Bei Sui.
Άλλες ιστορίες, από την ίδια συγγραφέα, κρύβονται, εμφανίζονται, και ξανακρύβονται εδώ γύρω.
________________________________

Fantasy Gate - Η Ελληνική Μητρόπολη της Φαντασίας

Beton Arme

Βιβλία Fantasy

Μουσική Φαντασίας

Visual Art - Ζωγραφική

Comics - Graphic Novels

Ταινίες & Σειρές Φαντασίας

Video Games