από Ράνια Ιωάννου (melian)
Salem's Lot
Stephen King
Stephen King
Thousands of miles away from the small township of ‘Salem’s Lot, two terrified people still share the secrets of those clapboard houses and tree-lined streets.
One is an eleven-year-old boy. He never speaks but his eyes betray the indescribable horror he has witnessed.
The other is a man plagued by nightmares, a man who knows that soon he and the boy must return to ‘Salem’s Lot for a final confrontation with the unspeakable evil that lives on in the town where no one is human anymore...
One is an eleven-year-old boy. He never speaks but his eyes betray the indescribable horror he has witnessed.
The other is a man plagued by nightmares, a man who knows that soon he and the boy must return to ‘Salem’s Lot for a final confrontation with the unspeakable evil that lives on in the town where no one is human anymore...
Παρουσίαση
Πριν από λίγο καιρό διάβασα το μυθιστόρημα του Stephen King, ‘Salem’s Lot. Κατά τη γνώμη μου, πρόκειται για ένα αριστούργημα γοτθικής, βαμπιρικής λογοτεχνίας. Ο Stephen King ως αναγνώστης ο ίδιος αυτού του είδους της λογοτεχνίας αλλά και καθηγητής λογοτεχνίας για πολλά χρόνια επιχειρεί μέσα από αυτό το μυθιστόρημα να ξαναγράψει το βαμπιρικό μύθο από τη δική του, πιο μοντέρνα σκοπιά. Καταφέρνει να μετατρέψει τον παλιό λογοτεχνικό βρικόλακα που εκπροσωπείται από τον Κόμη Δράκουλα σε ένα σύγχρονο, άγριο και τερατόμορφο βρικόλακα άξιο εκπρόσωπο του 20ου αιώνα, ένα είδος βρικόλακα που ξεπηδάει μέσα από τις «χοντροκομμένες» (ας μου επιτραπεί η έκφραση) βαμπιρικές ταινίες και τις φθηνές εκδόσεις comics.
Το γράψιμό του είναι σαγηνευτικό και ταυτόχρονα τρομακτικό, γεμάτο αγωνία. Αν και μόλις το δεύτερο μυθιστόρημα του King που δημοσιεύτηκε, το κείμενο είναι καλογραμμένο. Ένα στοιχείο που πρόκειται να ενθουσιάσει όσους λατρεύουν τη βαμπιρική λογοτεχνία είναι οι εξωκειμενικές αναφορές σε έργα όπως το Dracula του Bram Stoker. Στα συν του βιβλίου είναι οι ρεαλιστικές περιγραφές που κάνουν την παρουσία των βρικολάκων ακόμα πιο τρομακτική. Υπάρχουν στιγμές όπου ο αναγνώστης είναι πεπεισμένος για την ύπαρξη τους τόσο πολύ που περιμένει να δει κάποιον βρικόλακα να ξεπηδάει μέσα από το σκοτάδι. Αυτή άλλωστε δεν είναι και η μαγεία της λογοτεχνίας τρόμου;
Στο μυθιστόρημα συναντάμε κάποια από τα πιο παλιά και κοινά μοτίβα της γοτθικής λογοτεχνίας. Ενδεικτικά αναφέρω την λειτουργία του Marsten House, του σπιτιού που δεσπόζει στο ψηλότερο μέρος του ‘Salem’s Lot και το οποίο φαίνεται να είναι ο φορέας όλης της αρνητικής ενέργειας που επικρατεί στη πόλη. Το σπίτι αντανακλά τη τρέλα που κυριαρχούσε στο μυαλό του προηγούμενου ιδιοκτήτη του, μοτίβο που το συναντάμε και σε άλλα κλασσικά γοτθικά έργα (όπως τα διηγήματα "William Wilson" και "The Fall of the House of Usher" του E. A. Poe –από τον οποίο είναι βαθύτατα επηρεασμένος ο Stephen King). Το ‘Salem’s Lot είναι λοιπόν μια πόλη που είναι στοιχειωμένη πολύ πριν κάνουν την εμφάνισή τους οι βρικόλακες.
Σε ένα δεύτερο επίπεδο η ίδια η πόλη είναι ένας βρικόλακας που παραμονεύει στο σκοτάδι αφού τα πάντα κρατούνται μακριά από το φως της αλήθειας. Η ίδια η πόλη, οι άνθρωποι δηλαδή που κατοικούν σε αυτή φαίνεται να γνωρίζουν και να αποδέχονται αυτό το σκοτάδι με αποτέλεσμα οι βρικόλακες να βρουν τις κατάλληλες συνθήκες για να δράσουν. Και κάπως έτσι δεν είναι και κάθε πόλη ή χωριό; Πόσα πράγματα δεν αποσιωπούνται και δεν συγκαλύπτονται; Πόση σαπίλα δεν έρπει κάτω από τον αστικό ιστό; Όταν λοιπόν το σκοτάδι κάνει έκδηλη την παρουσία του, οι κάτοικοι της πόλης είναι πρόθυμοι να το αγκαλιάσουν και να γίνουν ένα με αυτό. Από αυτή τη διαπίστωση προκύπτει και ο τρόμος του αναγνώστη καθώς βλέπει ότι το οικείο μέσα σε μια στιγμή γίνεται ανοίκειο και οι πιο κρυφοί του φόβοι βγαίνουν στο φως.
Θα μπορούσα να γράφω βέβαια σελίδες επί σελίδων για τα μοτίβα που συναντάμε στο μυθιστόρημα μιας και ο ίδιος ο συγγραφέας δήλωσε ότι το βιβλίο γράφτηκε αναφορικά με τη παλιά γοτθική λογοτεχνία, κυρίως με το Dracula. O ίδιος ο συγγραφέας μάλιστα δήλωσε τα εξής: “One of my high school classes was Fantasy and Science Fiction, and one of the novels I taught was Dracula. I was surprised at how vital it had remained over the years; the kids liked it, and I liked it, too. One night over supper I wondered aloud what would happen if Dracula came back in the twentieth century, to America. "He'd probably be run over by a Yellow Cab on Park Avenue and killed," my wife said. That closed the discussion, but in the following days, my mind kept returning to the idea. It occurred to me that my wife was probably right. What if the legendary Count came to New York, that was. But if he were to show up in a sleepy little country town, what then? I decided I wanted to find out, so I wrote 'Salem's Lot, which was originally titled Second Coming."
Τηλεοπτικές μεταφορές
Όπως και αρκετά άλλα μυθιστορήματα του Stephen King μεταφέρθηκαν στη τηλεοπτική οθόνη, την ίδια τύχη είχε και το ‘Salem’s Lot και μάλιστα με δύο μεταφορές, μια το 1979 και μια το 2004.
Η πρώτη μεταφορά λοιπόν όπως είπα λίγο πριν ήταν το 1979, τέσσερα χρόνια μετά από τη κυκλοφορία του βιβλίου. Το βιβλίο μεταφέρθηκε στη τηλεόραση και ολοκληρώθηκε μετά από λίγα επεισόδια. Από μια μικρή έρευνα που έκανα στο ίντερνετ φαίνεται ότι κέρδισε αρκετά καλές κριτικές και μάλιστα ήταν υποψήφιο για τρία βραβεία Emmy. Στην αρχή η Warner Bros. σκεφτόταν να γυρίσει το βιβλίο σε ταινία και μάλιστα είχε προτείνει τη σκηνοθεσία στον George A.Romero, δημιουργό των ταινιών τρόμου Night of the Living Dead και Dawn of the Dead. Επειδή όμως η εταιρεία παραγωγής είχε ήδη προγραμματίσει να γυρίσει κάποιες άλλες ταινίες αποφάσισε να περιορίσει τα έξοδα και έτσι αποφάσισε να γυριστεί το βιβλίο για τη τηλεόραση. Ο Romero τότε έκρινε ότι δε θα μπορούσε να εφαρμόσει τις ιδέες που είχε στον περιορισμένο τηλεοπτικό χρόνο που του έδιναν και έτσι αρνήθηκε τη συνεργασία.
Το 1987 γυρίστηκε μια ακόμα τηλεοπτική σειρά λίγων επεισοδίων με τον τίτλο A Return to ‘Salem’s Lot η οποία ήταν μια τηλεοπτική συνέχεια των όσων διαδραματιζόταν στο βιβλίο αλλά και στη πρώτη τηλεσειρά. Η σειρά δε φαίνεται να εκπλήρωσε τις προσδοκίες όλων όσων είχαν δει τη προηγούμενη. Για την ακρίβεια η δεύτερη αυτή προσπάθεια κρίθηκε ως μία προσπάθεια να εκμεταλλευτούν την επιτυχία της προηγούμενης χωρίς όμως να υπάρχει κανένα μέτρο σύγκρισης. Δυστυχώς αυτό είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο και υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα.
Το 2004 γυρίστηκε πάλι για τη τηλεόραση ένα re-make της σειράς του 1979 με πρωταγωνιστές τον Rob Lowe και τον Donald Sutherland. Αν και δε φαίνεται να μπορεί να ανταγωνιστεί τη κλασική εκδοχή του 1979 παρόλα αυτά οι κριτικές διίστανται.
Ακόμα δεν έχω παρακολουθήσει κάποια από τις τρεις εκδοχές (αν και η δεύτερη δεν είναι και πολύ στα υπόψη αφού δε βασίζεται στο βιβλίο) οπότε δε μπορώ να σας προτείνω με σιγουριά κάποια. Προσωπικά θα επέλεγα να δω πρώτα την εκδοχή του 1979 και μετά του 2004.
Η ελληνική έκδοση
Το βιβλίο έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδί με τον τίτλο Σάλεμς Λοτ. Δεν γνωρίζω αν η μετάφραση είναι καλή γιατί έχω διαβάσει το κείμενο στο πρωτότυπο. Αν όμως γενικά διαβάζετε Stephen King από μετάφραση και σας αρέσει σίγουρα θα απολαύσετε και αυτή την ιστορία του.
Καλή Ανάγνωση!
Πηγές
www.stephenking.com
www.imdb.com
www.wikipedia.com
__________________________________