Διαβάζω Σεπτεμβριος: 30 ημερες μυστηριου από τα Fantasy Archives της Fantasy Gate! Bookmark and Share


Σεπτέμβριος

Συνέντευξη με τον Δημήτρη Αναστασίου


Η δολοφονία ένος άνδρα στον Σιδηροδρομικό Σταθμό της Θεσσαλονίκης θα σημάνει την έναρξη μιας σειράς ανεξιχνίαστων γεγονότων κι ασταμάτητου ανθρωποκυνηγητού στους δρόμους της πόλης. Ο Νεκτάριος, πρώην Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής Θεσσαλονίκης, θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια πρωτοφανή υπόθεση, που όμοιά της δεν είχε αντιμετωπίσει ποτέ στην καριέρα του. Στην προσπάθειά του να βοηθήσει το έργο των αρχών και να εντοπίσει τον δράστη απρόσμενες εξελίξεις θα δοκιμάσουν τις αντοχές του και θα τον φέρουν μπροστά σε φρικτά διλήμματα. Από ένα σημείο και μετά αυτά που θα κληθεί να προστατέψει δεν θα είναι μόνο το όνομα και η υπόληψή του...

Αυτή είναι η υπόθεση του αστυνομικού μυθιστορήματος «Σεπτέμβριος» που υπογράφει ο Δημήτρης Αναστασίου, δημιουργός του ιστότοπου weirdnews.gr, επιχειρώντας μια νέα στροφή στη συγγραφική καριέρα του. Στη συνέντευξη που εξασφαλίσαμε για εσάς ο συγγραφέας μας εξηγεί μεταξύ άλλων πως πρόεκυψε το νέο του μυθιστόρημα, μας παρουσιάζει τη σχέση του με τη λογοτεχνία αλλά και μας μιλάει για την ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Θεσσαλονίκη, η οποία πρωταγωνιστεί μοναδικά στο έργο του.

Συγγραφικά σε γνωρίσαμε από την αρθρογραφία σου σε διαδικτυακά και έντυπα περιοδικά του χώρου της αναζήτησης, από το βιβλίο «88 μύθοι & αλήθειες» και από τη συμμετοχή σου σε μια σειρά έντυπων ταξιδιωτικών οδοιπορικών. Πρώτη φορά όμως καταπιάνεσαι με τον χώρο της λογοτεχνίας. Θέλεις να μας πεις λίγα λόγια για αυτή τη στροφή; Πώς προέκυψε ο «Σεπτέμβριος»;

Οφείλω να ομολογήσω ότι ο «Σεπτέμβριος» προέκυψε κάπως... τυχαία! Η ιδέα γεννήθηκε με τη συγγραφή ενός μικρού σε έκταση διηγήματος, ωστόσο, ήθελα εδώ και καιρό να πειραματιστώ και να δοκιμάσω τον εαυτό μου σε αυτό το είδος της συγγραφής. Έτσι, κάθισα και έγραψα τον «Σεπτέμβριο». Το θετικό στην ιστορία είναι ότι την υπόθεση την είχα πάνω κάτω στο μυαλό μου, οπότε είχα εξ΄ αρχής ένα ισχυρό κίνητρο για να ξεκινήσω!

Επέλεξες να ασχοληθείς με την αστυνομική λογοτεχνία. Να υποθέσουμε ότι αυτό είναι το είδος που εσύ προτιμάς να διαβάζεις; Γιατί λοιπόν επέλεξες να γράψεις ένα αστυνομικό θρίλερ;

Ακριβώς! Χωρίς, όμως, αυτό να σημαίνει ότι διαβάζω αποκλειστικά αστυνομικά μυθιστορήματα. Έχω μία προτίμηση σε αυτό το είδος της λογοτεχνίας αλλά δεν περιορίζομαι μόνο σε αυτό. Μου αρέσουν επίσης τα ιστορικά και τα μυστηρίου. Προτίμησα να γράψω ένα αστυνομικό θρίλερ γιατί γενικότερα είμαι λάτρης των αστυνομικών, σε οποιαδήποτε μορφής τέχνης, όπως βιβλία, μυθιστορήματα, κινηματογράφο, θέατρο, κ.λπ.

Πέρα από τα φυσικά πρόσωπα, πρωταγωνίστρια στο βιβλίο είναι και η πόλη της Θεσσαλονίκης, την οποία φαίνεται να γνωρίζεις πολύ καλά. Γιατί επέλεξες τη Θεσσαλονίκη και τι σε έκανε να της δώσεις τόση μεγάλη σημασία στο έργο σου;

Για το λόγο που αναφέρεις: επειδή είναι μία πόλη που -πιστεύω ότι- γνωρίζω καλά, μιας και ζω και κυκλοφορώ σε αυτήν από την ημέρα που γεννήθηκα. Επίσης, η πόλη της Θεσσαλονίκης ήταν εξ΄ αρχής αναπόσπαστο κομμάτι της υπόθεσης που είχα στο μυαλό μου, οπότε δεν θα μπορούσα να την αφήσω και να επιλέξω έναν διαφορετικό προορισμό, καθαρά για σεναριακούς λόγους. Εξ’ άλλου είναι μία πόλη με πλούσια σύγχρονη και παλαιότερη ιστορία και, όπως και να’ χει, την αγαπάμε λίγο περισσότερο γιατί την ζούμε καθημερινά!

Παρατήρησα ότι στο βιβλίο δεν φοβήθηκες να ασχοληθείς με την Ελλάδα του σήμερα, κάνοντας αναφορά στην καθημερινότητα με τα καλά και τα άσχημά της. Ήταν συνειδητή αυτή η επιλογή; Θεωρείς ότι οι συγγραφείς πρέπει να παίρνουν θέση μέσα από το έργο τους;

Πολύ σωστή η παρατήρησή σου! Πράγματι, επιδίωξα να θίξω την Ελλάδα του σήμερα, με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου με σκοπό πρωτίστως να «ντύσω» την ιστορία των χαρακτήρων και της υπόθεσης. Πιστεύω ότι ο συγγραφέας δεν είναι καλό να μένει αμέτοχος στο έργο του, αλλά όπου μπορεί, να βάζει τη δικιά του πινελιά και, γιατί όχι, να προσπαθεί να προβάλλει στοιχεία και κρίσεις από τα προσωπικά του βιώματα. Αν το κάνεις επιτηδευμένα και «δένει» με το συνολικό έργο, έχει καλώς, διαφορετικά δεν είναι απαραίτητο ή κανόνας να το κάνει κανείς σε κάθε του δουλειά.

Ο Νεκτάριος Ανδρεάδης είναι ένας συνταξιούχος επιθεωρητής που βρίσκεται στο επίκεντρο μιας σειράς φρικιαστικών δολοφονιών. Κατάφερες να σκιαγραφήσεις έναν προσιτό λογοτεχνικό ήρωα με χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Να περιμένουμε άραγε κι άλλες ιστορίες με τον συγκεκριμένο χαρακτήρα;

Χμ… δεν νομίζω ότι μπορώ να απαντήσω με σιγουριά σε αυτήν την ερώτηση! Οι σκέψεις για μελλοντικά έργα είναι αρκετές, οι ιδέες ακόμα περισσότερες. Αυτό που μπορώ να πω με διπλωματικό τρόπο είναι ότι, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα ακολουθήσουν κι άλλες ιστορίες, με ή χωρίς τον συγκεκριμένο ήρωα! Περισσότερα… προσεχώς!

Ποια είναι η σχέση σου με τη λογοτεχνία; Υπάρχουν συγγραφείς, ξένοι ή Έλληνες, που ξεχωρίζεις και που ενδεχομένως παρακολουθείς το έργο τους;

Νιώθω ότι έχω μία αλληλένδετη σχέση με τη λογοτεχνία! Την λατρεύω και επιδιώκω να την έχω συνεχώς στη ζωή μου, αλλά κι η ίδια… χώνεται συνεχώς και παντού και δεν λέει να με αφήσει σε ησυχία! Και πολύ καλά κάνει θα πω! Για να το σοβαρέψω, πιστεύω ότι η λογοτεχνία είναι μία μορφή ψυχαγωγίας και διασκέδασης που δεν μπορώ να διανοηθώ ότι δεν θα την έχω στην καθημερινότητά μου. Είναι όπως ο κινηματογράφος, οι ταινίες και οι ξένες σειρές, όσον αφορά φυσικά το κομμάτι της ψυχαγωγίας και του ελεύθερου χρόνου. Έχεις σχεδόν καθημερινή τριβή μαζί τους. Είναι αναπόσταστα κομμάτια της ζωής μου, όπου κι αν βρίσκομαι, ό,τι κι αν κάνω.

Όσον αφορά συγγραφείς που παρακολουθώ το έργο τους, ξεχωρίζω τους Ουμπέρτο Έκο, Νταν Μπράουν και από Έλληνες τους Γιάννη Μαρή, τον «πατέρα» του αστυνομικού μυθιστορήματος στην Ελλάδα, και τον Θανάση Βέμπο, κυρίως για το έργο του στο χώρο της εναλλακτικής αναζήτησης. Τον τελευταίο καιρό έχω επικεντρωθεί στην ανάγνωση βιβλίων δημοφιλών Σκανδιναβών λογοτεχνών του αστυνομικού, όπως είναι ο Τζο Νέσμπο, ενώ έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι θα εντρυφήσω περισσότερο στους Έλληνες συναδέρφους της αστυνομικής λογοτεχνίας μιας και δεν είχα την ευκαιρία να το κάνω έως τώρα. Πιστεύω υπάρχουν παντού συγγραφικά διαμάντια, άσχετα με τη χώρα προέλευσής τους. Το θίγω αυτό εδώ, γιατί λανθασμένα πιστεύω επικρατεί η άποψη «προτιμώ να διαβάζω ξένη λογοτεχνία», κρίνοντας αυτόματα τους Έλληνες συγγραφείς σαν κάτι το υποδυέστερο, σαν δεύτερης/τρίτης επιλογής, ενώ στην πραγματικότητα δεν νομίζω ότι ισχύει κάτι τέτοιο.

Μετά τον «Σεπτέμβριο» τι άλλο να περιμένουμε; Εργάζεσαι ήδη πάνω σε κάποια νέα ιδέα;

Προς το παρόν, λόγω προσωπικών υποχρεώσεων, δεν εργάζομαι σε κάτι καινούριο. Ωστόσο, όπως προανέφερα, υπάρχουν ήδη αρκετές ιδέες και σκέψεις πάνω σε μελλοντικά έργα! Είναι θέμα χρόνου και εύρεσης της κατάλληλης ευκαιρίας να ανοίξω τον υπολογιστή και να αρχίσω να γράφω ξανά. Γνωρίζω πολύ καλά ότι δεν αργεί η ώρα για να έρθει αυτό, κάτι το οποίο με χαροποιεί ιδιαίτερα μόνο που το αναφέρω και το μοιράζομαι!

Και για τα δύο σου βιβλία επέλεξες τη μέθοδο της αυτοέκδοσης που τα τελευταία χρόνια γνωρίζει ραγδαία ανάπτυξη στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Θέλεις να μας μιλήσεις για αυτή την εμπειρία; Τι θα συμβούλευες όσους επέλεγαν τον συγκεκριμένο τρόπο για να εκδώσουν το έργο τους;

Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό όσον αφορά την αυτοέκδοση του βιβλίου σου είναι ότι είσαι σε διαρκή επαφή με τη δημιουργία του βιβλίου σου. Προσωπικά, από την στιγμή της απόφασης για την έκδοση του πρώτου βιβλίου μου «88 Μύθοι & Αλήθειες» έως τον «Σεπτέμβριο», το αποτέλεσμα της απόφασής μου ήταν κάτι περισσότερο από ικανοποιητικό. Συγκεκριμένα, τα παιδιά στο iWrite.gr ήταν από την πρώτη στιγμή στο πλευρό μου και προετοιμάζαμε από κοινού τα δύο βιβλία για να επιτύχουμε το καλύτερο -για μένα πρωτίστως- αποτέλεσμα. Αυτό είναι και το μεγάλο πλεονέκτημα της αυτοέκδοσης σε σχέση με τους συμβατικούς τρόπους έκδοσης ενός βιβλίου. Αν θα μου δινόταν η δυνατότητα να επιλέξω ξανά έναν τρόπο για να εκδόσω τα βιβλία μου, θα επέλεγα χωρίς δεύτερη σκέψη το iWrite.gr. Παρατηρείται, πράγματι, μία άνθηση στη μέθοδο της αυτοέκδοσης, τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα. Γνώμη μου, ειδικά για έναν νέο συγγραφέα, είναι να δοκιμάσει την αυτοέκδοση για το έργο του. Πιστεύω θα μείνει πολύ ικανοποιημένος, συγκριτικά πάντα με τις συνηθισμένες μεθόδους έκδοσης ενός βιβλίου.

Πριν προχωρήσεις στην έκδοση του πρώτου σου μυθιστορήματος τι προσδοκίες είχες; Φαντάζομαι η έκδοση ενός βιβλίου πρέπει να είναι μια μοναδική εμπειρία από μόνη της. Τι σχόλια λαμβάνεις από τους αναγνώστες μέχρι στιγμής και πώς βιώνεις τη μέχρι τώρα πορεία του βιβλίου;

Όταν βλέπεις εκτυπώμενο το βιβλίο σου, το δικό σου χάρτινο «παιδί», να το κρατάς στα χέρια σου, να το περιεργάζεσαι, να το ακουμπάς και να το μυρίζεις, τότε λαμβάνεις τη μεγαλύτερη ευχαρίστηση. Με θυμάμαι να νιώθω μία υπέρτατη ευχαρίστηση και ικανοποίηση και το τελευταίο πράγμα που με ένοιαζε εκείνη την ώρα ήταν το πόσα αντίτυπα θα πουληθούν ή το πόσοι άνθρωποι θα το διαβάσουν. Δεν με ένοιαζε. Αρκεί που το κρατούσα πλέον στα χέρια μου! Με το πέρας των ημερών, η αμέσως επόμενη ευχάριστη ικανοποίηση είναι όταν ακούς από φίλους και γνωστούς, αλλά ιδιαίτερα από αγνώστους αναγνώστες, ότι διάβασαν το βιβλίο σου και τις εντυπώσεις που άφησαν στον καθένα. Πιστεύω ότι το σημαντικό δεν είναι αν θα είναι καλή ή αρνητική η κριτική και τα σχόλια που θα σου κάνουν, αλλά το ό,τι κάποιοι άνθρωποι κάθισαν και αφιέρωσαν χρόνο για να διαβάσουν το έργο σου. Ξαναγιεννιέσαι, μοναδικό συναίσθημα!

Τι μήνυμα θέλεις να στείλεις στους φίλους της Fantasy Gate και της Κοινότητας του Μεταφυσικού;

Να διαβάζετε βιβλία και να ασχολείστε στα πλαίσια που μπορεί ο καθένας με οποιαδήποτε μορφή τέχνης που υπάρχει εκεί έξω. Με την τέχνη μπορούμε να εκφράζουμε καλύτερα το Εγώ μας, τα θέλω και τα πιστεύω μας. Καμιά φορά η λύση αυτή μπορεί να είναι ενδεικτική, ειδικά αν είμαστε αρκετά επιφυλακτικοί με τους εαυτούς ή τους γύρω μας. Μα πάνω απ’ όλα, να κάνουμε πράγματα που μας ευχαριστούν και μας «απογειώνουν», κι ας μην εμφανιστεί άμεση επίδραση ή αποτέλεσμα. Όλα έρχονται με τον καιρό, αρκεί να το θέλουμε, όχι πολύ, αλλά ειλικρινά.


WHO IS WHO


Ο Δημήτρης Αναστασίου γεννήθηκε στη μέση ακριβώς της δεκαετίας του 1980 στη Θεσσαλονίκη, όπου μεγάλωσε και σπούδασε. Από μικρή ηλικία άρχισε να εξερευνεί οτιδήποτε «εναλλακτικό» έπεφτε στην αντίληψή του, ενώ γρήγορα συνειδητοποίησε ότι τα ταξίδια είναι το μεγαλύτερο πάθος στη ζωή του. Οι αστυνομικές ιστορίες σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης κατέχουν την πρώτη θέση στις προτιμήσεις του και γι’ αυτό το λόγο φροντίζει πάντα να τις απολαμβάνει στο έπακρο.
Έρευνες, άρθρα και οδοιπορικά του έχουν δημοσιευθεί σε δεκάδες ιστοσελίδες και έντυπα περιοδικά. Έχει συμμετάσχει στα βιβλία «Εξερευνώντας τη Μυστική Ελλάδα – Παράξενος Ταξιδιώτης» (Εκδόσεις Αρχέτυπο), «Άγνωστη Πελοπόννησος» (Εκδόσεις Οξύ) και «Θεσσαλονίκη: Απίθανες Ιστορίες της Πόλης μας» (Εκδόσεις iWrite), ενώ το 2013 κυκλοφόρησε το πρώτο του προσωπικό βιβλίο με τίτλο «88 Μύθοι & Αλήθειες» (Εκδόσεις iWrite).

Για καλύτερη γνωριμία με το βιβλίο και τον συγγραφέα του επισκεπτείτε την επίσημη ιστοσελίδα του βιβλίου «Σεπτέμβριος» εδώ.

________________________________


    τα έχεις διαβάσει;

Βιβλία Fantasy

Διαβάσαμε & Κρίνουμε
Fantasy Archive

Μουσική Φαντασίας

Ακούσαμε & Προτείνουμε
Fantasy Archive

Visual Art - Ζωγραφική

Είδαμε & Παρουσιάζουμε
Fantasy Archive

Comics - Graphic Novels

Εικόνες & Κείμενα Φαντασίας
Fantasy Archive

Ταινίες & Σειρές Φαντασίας

Εντυπώσεις και Συναισθήματα
Fantasy Archive

Video Games

Η F Γωνιά των Gamers
Fantasy Archive