Μια ακόμα αξιόλογη συμβολή στην ελληνική λογοτεχνία τρόμου, που ανεβαίνει τελευταία στην Ελλάδα. Ο Γιάννης Μαργέτης μετά τη συλλογή διηγημάτων "Παράδοξη Περιπέτεια", μας εισάγει στον «Ξένο Κόσμο» του. Μια σειρά από μικρές ιστορίες που διαβάζονται σαν σφηνάκια τρόμου. Στο δεύτερο αυτό βιβλίο του λοιπόν, θα συναντήσετε τη νουβέλα "Σε ξένο κόσμο" που χάρισε τον τίτλο της και στη συλλογή, η οποία ξεκινά σαν μια απλή καθημερινή ιστορία που όμως ανέλπιστα και πολύ γρήγορα παίρνει άλλες διαστάσεις, εκπλήσσοντας τον αναγνώστη. Η ιστορία παίζει με την επικινδυνότητα του ανθρώπινου μυαλού και τα όρια μεταξύ ψυχασθένειας και διαταραχής της πραγματικότητας. Οι ήρωες αρκετά ζωντανοί, περισσότερο από ότι θα περίμενε κανείς, πολύ καθημερινές προσωπικότητες που πολλές φορές ταυτίζεσαι μαζί τους. Η δεύτερη νουβέλα, "Το χαμόγελο του Κυρίου Μ", έχει μια ατμόσφαιρα από ταινία του Lynch, ενώ βαδίζει στα εφιαλτικά δυστοπικά μονοπάτια που χάραξε πρώτος ο Κάφκα. Τα διηγήματα στη μέση του βιβλίου, ιδανικά σε μέγεθος, πολύ καλογραμμένα, αποτέλεσαν ένα διάλειμμα από τις μεγάλες ιστορίες (και αυτό μου άρεσε πολύ όσον αφορά την σειρά των ιστοριών στο βιβλίο). Πρόκειται με λίγα λόγια για μια συλλογή-πρόταση που κινείται σε πολύ διαφορετικά μονοπάτια από αυτά που έχουμε συνηθίσει και η οποία σίγουρα αξίζει την προσοχή μας.
