Η Σουζάνα Χατζηνικολάου έκανε την εμφάνισή της στη φανταστική λογοτεχνία με έναν άκρως ενδιαφέρον, αν και ανορθόδοξο για τα ελληνικά τουλάχιστον δεδομένα, τρόπο. Στη συνέντευξη που ακολουθεί η συγγραφέας μας εισάγει στον φανταστικό κόσμο του βασιλείου της Ίριδας και μας εξηγεί με ποιον ξεχωριστό τρόπο η ιστορία της πήρε σάρκα και οστά και αγαπήθηκε από τους αναγνώστες.

Αρχικά, μπορείς να μας πεις λίγα εισαγωγικά λόγια για το βιβλίο σου «Ίριδα: η πόλη της ψυχής μας»; Σε ποιους απευθύνεται το συγκεκριμένο βιβλίο και τι ξεχωριστό μπορεί να βρει ο αναγνώστης σε αυτό; 

Το βιβλίο απευθύνεται σε όσους αγαπούν τα μυθιστορήματα φαντασίας και θέλουν να ταξιδέψουν σ΄ έναν διαφορετικό κόσμο. Σε όσους αγαπούν τα παραμύθια και τα ταξίδια, γιατί πρώτα απ΄ όλα το βιβλίο είναι ένα ταξίδι. Ξεχωριστή θεωρώ την ιστορία αυτή καθεαυτή, τις σχέσεις των ηρώων μεταξύ τους, καθώς και το γεγονός ότι είναι γραμμένο στην ελληνική γλώσσα, καθώς το συγκεκριμένο είδος στην Ελλάδα ξεκίνησε ν΄ αναπτύσσεται πολύ πιο πρόσφατα σε σχέση με άλλες χώρες. 

Με το βιβλίο αυτό έκανες για πρώτη φορά την είσοδό σου στο χώρο της λογοτεχνίας. Μάλιστα, πίσω από την έκδοση της Ίριδας βρίσκεται μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία καθώς το μυθιστόρημα ξεκίνησε αρχικά να παίρνει σάρκα και οστά μέσα από το προσωπικό σου ιστολόγιο. Θέλεις να μας μιλήσεις για το πως προέκυψε αυτό το βιβλίο; 

Αρχικά είχε αναρτηθεί στο διαδίκτυο υπό τη μορφή ιστολογίου, με κάθε εβδομαδιαία ανάρτηση να είναι ένα κεφάλαιο. Έτυχε θερμής ανταπόκρισης καθώς απέκτησε σύντομα πολλούς σταθερούς αναγνώστες, και το καλύτερο ήταν ότι μέσα από τα σχόλια είχαμε τη δυνατότητα να συζητούμε κάθε φορά για την υπόθεση και τους ήρωες, πράγμα που το διασκέδασα πάρα πολύ. Γνώρισα πολλούς φίλους μέσα από αυτή την ιστορία και χαίρομαι ιδιαίτερα γι΄αυτό. Ήταν πολύ ωραία εμπειρία. Στη συνέχεια απευθύνθηκα στις Εκδόσεις Πατάκη και συμφωνήσαμε για την έκδοση. 

Επέλεξες για κεντρικό χαρακτήρα του βιβλίου σου μια νεαρή δυναμική γυναίκα, τη Λίλλυ. Για ποιο λόγο διάλεξες μια γυναίκα-ηρωίδα με αυτά τα χαρακτηριστικά; Θέλεις να περάσεις κάποια μηνύματα μέσα από αυτή την επιλογή; 

Η υπόθεση προέκυψε απρόοπτα, ξεκινώντας σαν μικρό παραμύθι με βάση την αναστροφή του στερεοτύπου «πρίγκιπας σώζει πριγκίπισσα». Σκέφτηκα ότι θα ήταν ενδιαφέρον να δω πώς θα μπορούσε να στηθεί η ιστορία αντίστροφα. Τελικά η πλοκή κατέληξε αρκετά μεγαλύτερη, αλλά με συνεπήρε. Σίγουρα γράφοντάς το θεωρούσα ότι η Λίλλυ μπορούσε να είναι εξίσου έξυπνη, δυναμική και ικανή όσο θα ήταν ένας άντρας στη θέση της. Και πιστεύω επίσης στο ότι πρέπει να κυνηγούμε τα όνειρά μας όσο άπιαστα κι αν φαίνονται, γιατί αλλιώς δεν υπάρχει λόγος να τα έχουμε. 



Νιώθεις ότι μέσα από αυτό το βιβλίο έχεις εξαντλήσει όλα όσα είχες να πεις για τον κόσμο της Ίριδας; Υπάρχει στο νου σου η σκέψη να επιστρέψεις εκεί στο μέλλον; 

Όχι, δεν υπάρχει αυτή η σκέψη. Θεωρώ ότι η ιστορία έχει τελειώσει με τον καλύτερο τρόπο για όλους, και θα μου άρεσε να πιστεύω ότι «ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα». 

Θέλεις να μας πει τι ήταν αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με το συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος; Υπήρξαν κάποιοι συγγραφείς ή λογοτεχνικά ρεύματα που σε επηρέασαν; 

Λατρεύω τα παραμύθια και τις ιστορίες φαντασίας, κι έγραφα από μικρή. Μου άρεσε να φτιάχνω σενάρια και να τα παίζουμε με τους φίλους μου. Ενθουσιάζομαι φτιάχνοντας μια ιστορία όπως τη θέλω, με την πλοκή που θέλω και το τέλος που θέλω, και μάλιστα σ΄ έναν κόσμο όπου όλα είναι δυνατά. Σίγουρα έχω επηρεαστεί από αρκετούς συγγραφείς, δεν θα μπορούσα να κατονομάσω κάποιον συγκεκριμένο. Αλλά επίσης έχω επηρεαστεί κι από ταινίες που έχω δει ή παιχνίδια υπολογιστή που έχω παίξει. Τα τελευταία πιστεύω ότι έπαιξαν το μεγαλύτερο ρόλο. 

Υπάρχει κάτι στο οποίο εργάζεσαι αυτό το διάστημα; Τι να περιμένουν οι αναγνώστες στο μέλλον; 

Υπάρχει ένα μυθιστόρημα που είναι «υπό κατασκευή» αλλά δεν γνωρίζω πότε θα ολοκληρωθεί. Χρειάζεται αρκετό χρόνο ακόμα. Πράγμα που με χαροποιεί γιατί σημαίνει ότι θα κρατήσει περισσότερο η χαρά της συγγραφής. Δεν είναι το τέλος μιας περιπέτειας που μετράει, αλλά η ίδια η περιπέτεια. Άλλωστε όταν τελειώνει ένα μυθιστόρημα μένει μια αίσθηση απώλειας, η οποία ξεπερνιέται μόνο ξεκινώντας το επόμενο. 

Τέλος, θα ήθελα να σου ζητήσω να στείλεις ένα μήνυμα στους φίλους της Κοινότητας του Μεταφυσικού και της Fantasy Gate. 

Ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη. Εύχομαι πολλά πολλά ταξίδια σε χώρες του φανταστικού, να διαβάζουμε όσο μπορούμε περισσότερο και να μην πάψουμε ποτέ να πιστεύουμε στα όνειρά μας και στη μαγεία της ανθρώπινης θέλησης. 

 ________________________________