Διαβάζω Ελληνικες παραδοξες περιπετειες από τα Fantasy Archives της Fantasy Gate!
από Ράνια Ιωάννου (melian)
Ελληνικές παράδοξες περιπέτειες
Η τέχνη δεν σταματά να παράγει τους καρπούς της, ακόμη και σε καιρούς χαλεπούς, όπως οι σημερινοί. Ίσως μάλιστα τέτοιες εποχές να αυξάνουν την ανάγκη για έκφραση, καθιστώντας την τέχνη ακόμη πιο παραγωγική.
Μια συλλογή διηγημάτων του Γιάννη Μαργέτη έρχεται να προστεθεί στα έργα των νέων δημιουργών που συνεχίζουν την ελληνική λογοτεχνική παράδοση του φανταστικού. Η συλλογή «Παράδοξη περιπέτεια» αποτελείται από δέκα διηγήματα που στόχο έχουν να μας εκπλήξουν, να μας ταξιδέψουν, να μας προβληματίσουν και να μας μεταφέρουν ένα βήμα πιο κοντά στην άλλη πλευρά, εκεί που όλα είναι δυνατά.
Ο ίδιος προσπαθεί από την πρώτη στιγμή να μας εισαγάγει στην ατμόσφαιρα του έργου του: «Ξαφνικά, στέκομαι στο χείλος του πεζοδρομίου μιας πολυσύχναστης λεωφόρου. Δεν θυμάμαι πώς βρέθηκα στο συγκεκριμένο σημείο. Δεν υπάρχει κάποιος πρόλογος για την ιστορία τούτη. Απλά στέκομαι εκεί που στέκομαι. Νιώθω πως το σώμα μου έφτασε στον τόπο αυτό πριν αφιχθεί η συνείδησή μου. Υποθέτω ότι θέλω να διασχίσω κάθετα τη λεωφόρο, αλλά δεν στέκομαι καν σε διάβαση πεζών. Στρέφομαι προς τα εκεί όπου νόμιζα ότι ήταν η διάβαση και αρχίζω να περπατώ. Η πορεία μου δεν θα έπρεπε να διαρκέσει πολύ, αλλά κατά έναν παράξενο λόγο, η διάβαση, που νόμιζα ότι είχα δει, δεν υπήρχε».
Τα κείμενα της συλλογής ακολουθούν το μοτίβο του μαγικού ρεαλισμού, ακροβατώντας έντεχνα ανάμεσα στο οικείο και το ανοίκειο, έντονα επηρεασμένα από την τεχνική του Λατινοαμερικανού συγγραφέα Χόρχε Λουίς Μπόρχες.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το μέγεθος των διηγημάτων, που συχνά δεν ξεπερνά τις τρεις σελίδες. Όπως αναφέρει και ο ίδιος ο συγγραφέας στην εισαγωγή, πρόκειται για μια συνειδητή επιλογή, βασισμένη στην καλλιτεχνική του αντίληψη (που φαίνεται να μοιράζεται και με τον Έντγκαρ Άλαν Πόε πέρα από τον Μπόρχες). Άλλωστε, σύμφωνα με τη γνώμη των δύο εκ των πιο αναγνωρισμένων διηγηματογράφων, αυτό που μετρά δεν είναι η ποσότητα. Σημασία έχει να μπορεί κανείς να διακρίνει πόσο ακριβώς χώρο και χρόνο χρειάζεται για να πει όσα θέλει, συνοπτικά, χωρίς να πλατιάζει και να κουράζει τελικά τον αναγνώστη. Η τεχνική αυτή αποδεικνύεται πολύ εύστοχη και δείχνει να ταιριάζει στον γρήγορο και συχνά κοφτό τρόπο γραφής του Έλληνα συγγραφέα.
Η συλλογή δανείστηκε τον τίτλο της από το ομώνυμο διήγημα που περιέχεται σε αυτήν, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να προσκαλέσει τον αναγνώστη στον «παράδοξο» κόσμο που γεννήθηκε μέσα στο μυαλό του συγγραφέα. Η εκδοτική απόπειρα είναι η πρώτη του Γιάννη Μαργέτη, ο οποίος υπήρξε αρθρογράφος της έντυπης μορφής του περιοδικού «Ρεσάλτο» επί τέσσερα συναπτά έτη. Η προσεγμένη έκδοση, 93 μόλις σελίδων, κυκλοφορεί με τη βοήθεια του εκδοτικού οίκου Οσελότος.
* σημείωση 1: το άρθρο αυτό αποτελεί αναδημοσίευση από τη στήλη F... for Fantasy που δημοσιεύεται κάθε εβδομάδα στο περιοδικό Φαινόμενα (τεύχος 59).
σημείωση 2: η εικόνα ανοίγματος του παρόντος άρθρου είναι δημιουργία του ruskatukka.
________________________________
- τα έχεις διαβάσει;
