Διαβάζω China Mieville από τα Fantasy Archives της Fantasy Gate!
Ένας "περίεργος" συγγραφέας του Φανταστικού
από Ράνια Ιωάννου (melian)
Για όσους αναρωτιούνται για το μέλλον της λογοτεχνίας του Φανταστικού αρκεί να αναφέρουμε μόνο ένα όνομα: China Miéville. Ο Βρετανός Miéville, από το βόρειο Λονδίνο, ανήκει στη νέα γενιά συγγραφέων του Φανταστικού. Από την πρώτη κιόλας εμφάνισή του στα γράμματα, απέκτησε φανατικούς αναγνώστες, κέρδισε πλήθος ακριβοθώρητων λογοτεχνικών βραβείων, μεταξύ των οποίων και το «Arthur C. Clarke», ενώ κάθε νέο του μυθιστόρημα αποτελεί εκδοτικό γεγονός για τους φαν του είδους.
Τα έργα του ανήκουν στο είδος που ο ίδιος ονομάζει «παράξενη λογοτεχνία» (weird fiction), επηρεασμένος από το λαβκραφτικό μύθο. Τα μυθιστορήματά του αντλούν στοιχεία από διάφορα είδη fantasy, επιλέγοντας κυρίως αστικά περιβάλλοντα και παρουσιάζοντας κάθε φορά κάποιο τελείως διαφορετικό θέμα, ενώ η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι απλή και ταυτόχρονα εξαιρετικά περίπλοκη, καθώς αρέσκεται στα παιχνίδια των λέξεων.
Ο Miéville έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1998 με το μυθιστόρημα «King Rat», το οποίο απέσπασε πολύ καλές κριτικές, και ήταν μάλιστα υπόψηφιο για το βραβείο «Bram Stoker». Το συγκεκριμένο βιβλίο δεν ανήκει ωστόσο στην «παράξενη λογοτεχνία» αλλά στο αστικό fantasy. Στη συνέχεια, το 2000, δημοσιεύει το δεύτερό του μυθιστόρημα, το «Perdido Street Station», με έντονα στοιχεία steampunk. Η πλοκή διαδραματίζεται στη φανταστική πόλη Bas-Lag, στην οποία θα εξελιχθούν και οι ιστορίες δύο ακόμα ανεξάρτητων μυθιστορημάτων: «The Scar» (2002) και «The Iron Council» (2004).
Το 2007 έγραψε το «Un Lun Dun», ένα βιβλίο που απευθύνεται σε νεαρούς εφήβους. Η πλοκή διαδραματίζεται σε ένα άλλο Λονδίνο που υπάρχει παράλληλα με το κανονικό. Ο συγγραφέας επιλέγει να δημιουργήσει αυτόν τον νέο κόσμο μέσα από ένα ατελείωτο και πολύ έξυπνο παιχνίδι με τις λέξεις. Το «Un Lun Dun» θυμίζει αρκετά το «Neverwhere» του Neil Gaiman, που επίσης διαδραματίζεται σ’ ένα εναλλακτικό Λονδίνο, αλλά και το παραληρηματικό σύμπαν της «Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων».
Το 2009 δημοσίευσε το μυθιστόρημα «The City & the City» («Η πόλη και η πόλη», εκδ. Anubis). Πρόκειται για μια περιπέτεια αστυνομικής φαντασίας με πολύ «παράξενα» χαρακτηριστικά. Στο ακόμα πιο κοντινό παρελθόν, το 2010 κυκλοφορεί το «Kraken», εκπλήσσοντας κοινό και κριτικούς με το ιδιαίτερο θέμα του. Σκοπός του Miéville με αυτό το έργο ήταν να δείξει ότι τα πάντα μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο για ένα βιβλίο φαντασίας. Αυτό που μετράει είναι ο τρόπος με τον οποίο ο συγγραφέας θα διαχειριστεί το υλικό.
Το 2011 επέστρεψε με το «Embassytown», ένα βιβλίο με έντονα στοιχεία επιστημονικής φαντασίας που εξελίσσεται σε ένα φανταστικό κόσμο. Η Ursula Le Guin μιλώντας για το βιβλίο, το χαρακτήρισε ένα πλήρες έργο τέχνης που λειτουργεί άψογα σε όλα τα επίπεδα. Τον περασμένο Μάιο κυκλοφόρησε και το τελευταίο του βιβλίο, το «Railsea», το δεύτερο βιβλίο του που απευθύνεται σε νεαρούς εφήβους, αποσπώντας για ακόμα μία φορά διθυραμβικές κριτικές.
Πέρα όμως από το συγγραφικό του έργο, ο Miéville είναι γνωστός για την προάσπιση των μαρξιστικών ιδεών και των ίσων δικαιωμάτων. Στο πλαίσιο, μάλιστα, των διδακτορικών του σπουδών έχει δημοσιεύσει διάφορες έρευνες πάνω στον Μαρξισμό και το Διεθνές Δίκαιο.
________________________________
- τα έχεις διαβάσει;
