




Μαγίλιο και Λίθοι
Η Αναζήτηση της γνώσης
Η Αναζήτηση της γνώσης
από Νατάσα Παυλίτσεβιτς
Στο κείμενο τώρα! Το είδος είναι, όπως είπαμε, fantasy. Πού όμως λαμβάνει χώρα; Σύμφωνα με απόσπασμα από την εισαγωγή του κειμένου: “σε κάποιον άλλο πλανήτη- ή ίσως και να ήταν και σ' αυτόν, δε θυμάμαι”. Η πλοκή του κειμένου ξεκινώντας θα σας θυμίσει λίγο Harry Potter, καθότι βρισκόμαστε σε μα σχολή μαγείας, όμως αυτό είναι λίγο άδικο να μας αποθαρρύνει από το να συνεχίσουμε την ανάγνωση στη μετά J.K.Rowling εποχή. Παρακάτω, λοιπόν, θα δείτε ότι η ιστορία αποκτά τη δική της ξέχωρη μορφή, παραμένοντας βέβαια στο τι περιμένει κανείς να δει σε μια υπόθεση fantasy, κάτι που θα ικανοποιήσει τους λάτρεις του είδους.
Τα θετικά του: Από τη μία ξέρεις τι να περιμένεις από τη συγκεκριμένη ιστορία, ξέρεις ότι θα ασχοληθούμε με την (αιώνια) μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό. Υπάρχουν όμως και κάποιες ανατροπές στην πλοκή που κρατάνε το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Επίσης, το πώς λειτουργεί η μαγεία στον συγκεκριμένο κόσμο είναι από τις πιο καλοδουλεμένες πλευρές του κειμένου.
Τα αρνητικά: Οι χαρακτήρες του βιβλίου δεν έχουν δική τους φωνή. Ακόμη και όταν υπήρχε ευθύς λόγος άκουγα τη φωνή του αφηγητή. Ο κεντρικός χαρακτήρας ο Στόουν φαίνεται εξ αρχής αλλόκοτα ώριμος για έφηβος και όταν συναντάμε τους συμμαθητές του παρατηρούμε κάτι παρόμοιο. Επίσης, η γλώσσα του βιβλίου είναι προβληματική, μαρτυρώντας ότι το κείμενο είναι πρωτόλειο. Το ύφος της μετακινείται απρόσμενα από το ανάλαφρο στο διδακτικό, από το βασικό λεξιλόγιο σε βαριές, ποιητικές σχεδόν, παρομοιώσεις.
Το βιβλίο θα το απολαύσει ο αναγνώστης που θα το σηκώσει από το ράφι για την περιπέτεια και την έλξη ενός διαφορετικού κόσμου. Δεν θα το χαρεί τόσο εκείνος που απαιτεί καλοδουλεμένους χαρακτήρες και συγκροτημένο λόγο. Όπως είπα και για την εκδοτική όμως, είναι μια πρώτη προσπάθεια και ως τέτοια την κρίνουμε. Εξάλλου, αυτό που ξεχείλιζε από τις σελίδες ήταν ότι ο Γίωργος Παπαγιαννόπουλος αγαπάει αυτό που κάνει και παλεύει να πει τη δική του ιστορία με τον ενθουσιασμό ενός νεόφυτου. Ο ενθουσιασμός είναι κάτι πολύ όμορφο και ελπίζω να τον διατηρήσει όταν αναμφισβήτητα θα βελτιώσει τη γραφή του στα επόμενα έργα του. Είναι απλώς θέμα χρόνου και δουλειάς. Τελικά, το “Μαγίλιο και Λίθοι” θα το πρότεινα σε λάτρεις του fantasy μα κυρίως σε νεαρούς αναγνώστες, που ίσως δεν θα τους ξενίσει τόσο η άγουρη ακόμα γραφή και θα εστιάσουν περισσότερο στην πλοκή του κειμένου.
---------------------------------------------
