Η "Γυναίκα με τα μαύρα" φροντίζει να σου εξασφαλίσει έναν εξαίσιο τρόμο!
Bικτωριανό θρίλερ στις αρχές του 20ου αιώνα, με τον Daniel Radcliffe και τον Ciarán Hinds σε σκηνοθεσία James Watkins. Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από ένα νεαρό δικηγόρο (Radcliffe), ο οποίος μεταβαίνει σε ένα παλιό αρχοντικό για να τακτοποιήσει τις υποθέσεις της νεκρής ιδιοκτήτριας. Φυσικά το πράγμα δεν είναι τόσο απλό, ιδιαίτερα όταν εμπλέκονται μυστηριώδη, σκονισμένα, τεράστια σπίτια που κρύβουν αποτρόπαια μυστικά.
Η σκηνοθεσία βασίζεται πάνω σε όλα τα κλισέ που λατρεύουμε στις ταινίες τρόμου.
Σκοτεινή και μακάβρια ατμόσφαιρα, γρήγορες εικόνες φρίκης που εξοπλίζουν τη φαντασία σου με το απαραίτητο υλικό για περαιτέρω εξερεύνηση των τρομακτικών θεμάτων και την χιλιοεφαρμοσμένη μεν πετυχημένη δε εικόνα των χλωμών-λευκών φαντασμάτων με κατάμαυρες λεπτομέρεις, όπως υφάσματα ή μαλλιά.
Θυμάσαι την Κατάρα και το "The Ring"; Ε αυτό...
Το πρώτο μισό κυλάει βασανιστικά αργά, με βασανιστική και την ανέκφραστη ερμηνεία του Radcliffe, η οποία αφήνει να φανούν απειροελάχιστα συναισθήματα, την ώρα που το πρώτο μισό ενδείκνυται για κάτι τέτοιο. Στο δεύτερο μισό τα συναισθήματα περισσεύουν καθώς επικρατεί ο τρόμος.
To trailer της ταινίας
Και ενώ το πρώτο έχει την ευκαιρία να ξεδιπλώσει την ιστορία, να καταλάβουμε κάποια πράγματα, αλλά όχι όλα, και να δώσει ώθηση στην πλοκή, το δεύτερο μισό έρχεται με απανωτά χτυπήματα και δεν ξέρεις από που να κρυφτείς.
Απαίσια παιχνίδια, αυστηρές φωτογραφίες, νεκροταφεία και περίεργα ατυχήματα συμβάλλουν στην επαγρύπνησή σου καθόλη τη διάρκεια της ταινίας.
Οι τρομακτικές σκηνές διαδέχονται η μία την άλλη και ενώ τα περισσότερα μοτίβα ξέρεις ότι τα έχεις ξαναδεί και πάλι τρομάζεις. Ίσως δεν τα είχες δει ποτέ έτσι.
Ο James Watkins βρήκε τη χρυσή τομή που του επέτρεψε να παρουσιάσει ένα αποτέλεσμα ούτε αμιγώς υπαινικτικό ούτε απαξιωτικά ωμό. Το να πετύχεις την κατάλληλη δόση τρόμου με όσο το δυνατόν λιγότερα υλικά, αλλά ταυτόχρονα να προσφέρεις και ικανοποίηση στο κοινό που διψάει για απαντήσεις, για αιτιολογία και λύτρωση, είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο και λίγες ταινίες τρόμου το πετυχαίνουν.
Το τέλος θα το περιμέναμε ακόμα πιο απροσδόκητο που θα δικαιολογούσε περισσότερο την ιστορία, ενώ η τελική εξιλέωση μοιάζει λίγο αταίριαστη.
Ας πιάσουμε τώρα το θέμα που μας ενδιαφέρει περισσότερο και από την ίδια την ταινία...
Ο Daniel Radcliffe στη μετά Harry Potter εποχή
Το franchise του αιώνα έφτασε στο τέλος του το 2011 και οι πρωταγωνιστές του κλήθηκαν να προσαρμοστούν ή να πεθάνουν (κινηματογραφικά).
Το να σταματήσεις να είσαι ο Harry Potter στο μυαλό του κοινού είναι εξαιρετικά δύσκολο και ο Daniel δεν φαίνεται να το καταφέρνει, τουλάχιστον μέχρι τώρα.
Η "Γυναίκα με τα μαύρα", που είναι η πρώτη μεγάλη ταινία του Radcliffe, ύστερα από το δακρύβρεχτο τέλος της Harry Potter saga, τα πηγαίνει αρκετά καλά στο box office, αλλά είναι αυτό αρκετό;
Όσο για την ερμηνεία του στην ταινία; Ήταν αρκετά πρωτόγονη, με τις βασικές αντιδράσεις γιατί τόσα λεφτά του έδωσαν ας κάνει τουλάχιστον ότι το παλεύει.
Ευτυχώς οι σκηνές τρόμου είναι ιδιαίτερα φρικιαστικές από μόνες τους, οπότε η παγερή αδιαφορία του Radcliffe στα όσα παράδοξα συμβαίνουν γύρω του δεν σε βγάζει εκτός κλίματος.
Σίγουρα όχι η πιο κατάλληλη ταινία για να διώξει από πάνω του το σημάδι του κεραυνού και φυσικά να ξεδιπλώσει το όποιο ταλέντο διαθέτει.
Παρ' όλα αυτά είναι μία καλή αρχή και επικροτούμε την προσπάθειά του, αν και παραμένει "το τυπάκι ο Harry Potter που έπαιξε και σε ένα θρίλερ".
Το συμπέρασμα: αξίζει να τη δεις τελικά; Φυσικά και ναι, τι αλλό περιμένεις από μία ταινία τρόμου εκτός από το να τρομάξεις!
* σημείωση: το άρθρο αναδημοσιεύεται από το cosmo.gr, όπως δημοσιεύτηκε στις 09/02/2012. ________________________________