Διαβάζω Slipknot από τα Fantasy Archives της Fantasy Gate!
από Leo Morpheus
Slipknot
οι αιρετικοί μασκοφόροι από την Iowa
Ήταν πριν το 1995, όταν ο Shawn Crahan σαν άλλος δρ. Φρανκεστάιν εμπνεύστηκε την «αρρωστημένη» ιδέα να δημιουργήσει ό,τι πιο ακραίο και βάναυσο στο χώρο της σκληρής μουσικής και να ταράξει τα νερά της διεθνούς metal σκηνής και όχι μόνο... Το πείραμα ξεκίνησε στη μικρή πόλη Des Moines στην Iowa, κάπου στο πουθενά του απέραντου αμερικανικού χάρτη...
Αυτό που είχε στο μυαλό του ήταν τόσο απίθανο που ούτε και ο ίδιος δεν πίστευε τότε ότι μπορεί να πετύχει, αλλά η ιστορία –ευτυχώς– τον διέψευσε...
Το group πέρασε από διάφορα στάδια αλλάζοντας πολλά ονόματα, καταλήγοντας στο τελικό όνομα Slipknot… Σκέφτηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του heavy metal να προσθέσει 3 άτομα με κρουστά για πιο ογκώδη ήχο, ακραίο αλλά ναι το έκανε! Σιγά-σιγά άρχισε να βρίσκει τους μουσικούς που χρειαζόταν γι’ αυτό το πείραμα. Τότε ήταν που καθιέρωσαν κοινή αμφίεση στις συναυλίες και φόρεσαν τις θρυλικές χειροποίητες μάσκες τους. Για πολλούς αυτό ήταν και ένα από τα συστατικά της επερχόμενης τεράστιας φήμης τους. Το πρώτο album ήταν γεγονός! Άκουγε στο όνομα «Μate.Kill.Feed.Reapeat.» και ήταν ο προάγγελος του επόμενου πραγματικά δυναμίτη που κυκλοφόρησε το 1999 και έστειλε τους Slipknot στην κορυφή των charts. Λεγόταν απλά «Slipknot».Την ίδια χρονιά εξασφάλισαν μια θέση στο Ozzfest που πραγματικά η απόδοση τους έσπασε κόκαλα και έκανε όλους τους maggots (έτσι ονομάζουν οι ίδιοι τους οπαδούς τους) ανά τον κόσμο να τους λατρέψουν ακόμα περισσότερο.Τραγούδια που ξεχωρίζουν είναι το πασίγνωστο «Wait and bleed», το μηδενιστικό «Sur facing» και το εκρηκτικό «Spit it out». Κάπου εκεί άρχισε η παγκόσμια μουσική κυριαρχία των Slipknot…
Η συνέχεια ήταν ακόμα καλύτερη και το 2001 το κορυφαίο για μένα album τους έκανε την εμφάνιση του εν ονόματι «Iowa». Με πιο ώριμο και ακόμα σκληρότερο ήχο δεν μπορούσε παρά να φτάσει στο Νο.1 των U.K.charts. Το «Heretic anthem», το «Left behind», το «People=shit», το «Diasasterpiece» ήταν απλά metal ύμνοι και τότε κανείς δεν μπορούσε να τους πει ότι δεν ήταν metal συγκρότημα γιατί απλά οι άνθρωποι έφεραν τη δροσιά και το νέο ήχο που ο χώρος της σκληρής μουσικής είχε να δει από τότε που εμφανίστηκαν οι Sepultura.Πριν συνεχίσουμε πρέπει να αναφέρουμε ότι οι μουσικοί του συγκροτήματος είναι πραγματικά αξιόλογοι αλλά σίγουρα είναι ένας που κάνει τη διαφορά, ο frontman Corey Taylor. Μία φωνή που ξερνάει μίσος, βρισιές, ποίηση αλλά και μπαλάντες. Στίχοι που μιλούν για προσωπικά του πάθη και κοινωνικά προβλήματα. Απλά, είναι άπαιχτος και το πόσο σημασία δίνει στους στίχους που γράφει φαίνεται από μία δήλωση που έκανε «Πρώτα θεωρώ τον εαυτό μου ποιητή, μετά στιχουργό και τέλος τραγουδιστή...».
Το Μάιο του 2004 με παραγωγό τον πασίγνωστο Rick Rubin (System of a down, Slayer κ.ά.) κυκλοφορούν το αρκετά διαφορετικό και ακόμα πιο ποιοτικό «Vol. 3. (the subliminal verses)» με πιο τεχνικά κομμάτια, μπαλάντες και γενικότερα με τη στάμπα των καλλιτεχνών που δείχουν να ωριμάζουν μουσικά. Το album ηχογραφήθηκε στη βίλα του Harry Houdini! Αυτό απλά γιατί δεν ήθελαν κάποιο studio αλλά ένα σπίτι που να μένουν όλοι μαζί. Το συγκεκριμένο τελικά φαίνεται ότι τους επηρέασε και έκανε το cd αυτό πραγματικά... μαγικό! Φυσικά η επιτυχία ήταν δεδομένη και ένα χρόνο αργότερα επισκέφτηκαν για πρώτη φορά την Ελλάδα σε μια πραγματικά –αν και έλειπε ο clown (Shawn Crahan) λόγω υποχρεώσεων– απίστευτη και γεμάτη ενέργεια συναυλία που εμένα και πιστεύω όσους ήταν στο Λυκαβητό εκείνο το καλοκαιρινό βράδυ μας άφησαν πλήρως ικανοποιημένους. Θυμάμαι ακόμα πως ο τραγουδιστής o Corey πάνω σε μία εκδήλωση metal ενθουσιασμού έπεσε και στραμπούληξε το πόδι του και όλοι πάγωσαν. Και όμως ούτε για μια στιγμή δεν σκέφτηκε να αφήσει τη συναυλία και συνέχισε μέχρι το τέλος τραυματισμένος. Αυτό είναι επαγγελματισμός...
Το 2005 κυκλοφορούν το πρώτο τους live album με τον τίτλο «9.0. Live» ένα διπλό cd με ζωντανές εκτελέσεις των κορυφαίων κομματιών τους. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει νέα κυκλοφορία αλλά φημολογείται πως μέσα στο 2008 θα κυκλοφορήσουν νέο album που πιθανώς θα είναι ότι πιο σκληρό θα έχουν βγάλει.
Βand Members
1 Sid Wison (turntables)
2 Joey Jordison (drums)
3 Paul Gray (bass)
4 Chris Fehn (percussion)
5 James Root (guitar)
6 Craig «133» Jones (samples)
7 Shawn «clown» Crahan (percussion)
8 Mick Thompson (guitar)
9 Corey Taylor (vocals)
Τα πιο πολλά μέλη τους συμμετέχουν και σε project συγκροτήματα και ειδικά οι Stone Sour του Corey Taylor γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία αν και σε διαφορετικό στυλ μουσικής.
Επίσης, ο μύθος για τα πρόσωπα τους που τα καλύπτουν οι μάσκες έχει πλέον καταρριφθεί αφού όλοι έχουν φωτογραφηθεί χωρίς αυτές ειδικά όταν συμμετέχουν στα project σχήματα τους.
DVDs
Disasterpieces (2002)
Welcome to our neighborhood (2003)
Voliminal: inside the nine (2006)
Δεν θα ξεχάσω...
1. Τους τρελαμένους παπάδες στην τηλεόραση και τα έντρομα συνεργεία του Alter λίγο πριν τη συναυλία στο Λυκαβητό που τους κατηγορούσαν για σατανιστές...
2. Τον Corey στην ίδια συναυλία που είπε κοιτώντας τους τύπους στα βραχάκια οι οποίοι παρακολουθούσαν τσάμπα την συναυλία «Oh, I see a lot of people up there, why don’t ya come down? You crazy Greeks!!!».
Μια ιστορία από ένα αεροδρόμιο
Πρόκειται για μια ιστορία που είχε διηγηθεί ο Corey Taylor σε μια συνέντευξη, κάτι που του είχε τύχει σε ένα αεροδρόμιο κάπου στην Αμερική... Περίμενε στην αίθουσα αναμονής και φορούσε ένα μπλουζάκι που έγραφε «Fuck me I’m famous». Toν πλησιάζει τότε μία αστυνομικός και του ζητάει να το βγάλει γιατί υπήρχαν παιδιά τριγύρω. Τότε της λέει πως αν τα παιδιά είναι τόσο μικρά δεν μπορούν να διαβάσουν τι λέει η μπλούζα και αν είναι μεγαλύτερα ξέρουν τι σημαίνει f***… H αστυνομικός επέμενε και τότε αναγκάστηκε να το βγάλει. Όπως περνάει τον έλεγχο για να μπει στο αεροπλάνο το ξαναβάζει, την κοιτάζει και... της δείχνει το μεσαίο δάχτυλο του! Φυσικά, φτηνά τη γλίτωσε και δεν τον πήγαν μέσα...Όπως και να έχει οι Slipknot είναι οι αιρετικοί του metal, οι καθημερινές φοβίες μας, ο εσώτερος εαυτός μας, αυτό που φοβόμαστε και συνάμα μας γοητεύει, το απαγορευμένο μήλο που όλοι θα δοκίμαζαν... Και υπάρχουν δύο στρατόπεδα: αυτοί που τους λατρεύουν και αυτοί που τους μισούν. Δεν υπάρχει χώρος για χλιαρά πράγματα στη metal θηλιά... Απλά πάθος για τη μουσική των μασκοφόρων metallers!
«I felt the hate rise up in me
Kneel down and clear that stone of leaves
I wander out where you can't see
Inside my shell, I wait and bleed.
I felt the hate rise up in me
Kneel down and clear that stone of leaves
I wander out where you can't see
Inside my shell, I wait and bleed…»
_________________________________
- τα έχεις διαβάσει;
