από Νίκο Γεωργιάδη (bladerunner)
Η προφητεία (Life Expectancy)
Dean Koontz
Dean Koontz
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Ο Τζίμι Τοκ γεννιέται μια νύχτα με άγρια θύελλα, την ώρα που στην Εντατική του ίδιου νοσοκομείου ο παππούς του αφήνει την τελευταία του πνοή.
Όμως λίγο πριν ξεψυχήσει, προβλέπει ότι στη ζωή του εγγονού του θα υπάρξουν πέντε μαύρες μέρες –πέντε ημερομηνίες που ο Τζίμι θα πρέπει να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τα φοβερά τους συμβάντα. Η πρώτη θα είναι στα είκοσί του χρόνια, η τελευταία στα τριάντα…
Ποια τρομακτικά γεγονότα τον περιμένουν αυτές τις κρίσιμες μέρες; Ποιους εφιάλτες θα αντιμετωπίσει και ποιοι κίνδυνοι θα απειλήσουν τη ζωή του; Ο δρόμος που θα ακολουθήσει ο Τζίμι καθώς εξελίσσεται η ιστορία θα ξεπεράσει κάθε προσδοκία και θα απαιτήσει όλο το κουράγιο και τη δύναμη της ψυχής του.
Με κάθε μάχη που θα δίνει θα έρχεται και πιο κοντά σε μια μοίρα που δε θα μπορούσε ούτε καν να φανταστεί. Γιατί το ποιος είναι ο Τζίμι Τοκ και τι πρέπει να επιτύχει σ’ αυτές τις πέντε μέρες που ο κόσμος του ανατρέπεται, είναι ένα μυστήριο τόσο επικίνδυνο όσο και θαυμαστό…
Βιβλιοκριτική
Πώς θα αντιδρούσατε αν μεγαλώνατε με κάποιες ημερομηνίες ορόσημα για τη ζωή σας; Αν κάποιος είχε φροντίσει να σας ενημερώσει για τις χειρότερες μέρες που θα βιώνατε ποτέ, χωρίς να ξέρετε όμως λεπτομέρειες;
Αν και ο λόγος που αγόρασα αυτό το μυθιστόρημα μπορεί να θεωρηθεί απίστευτα πεζός (για να «κάνω ψιλά» σε ένα βιβλιοπωλείο…), τίποτα δεν προμήνυε το πόσο θα το εκτιμούσα. Μην έχοντας ξαναδιαβάσει κανένα μυθιστόρημα του Dean Koontz, το κράταγα μαζί μου, μόνο και μόνο για να έχω να διαβάσω κάτι κατά τις μετακινήσεις μου στην πόλη με τα Μ.Μ.Μ.
Από τον τίτλο και την σύνοψη που αναφέρεται στο οπισθόφυλλο, προετοιμάστηκα για μια ιστορία με αλλεπάλληλες επιβεβαιώσεις θρύλων και προφητειών. Κι όμως…
Όπως μαρτυρά κι ο αυθεντικός τίτλος του βιβλίου: Life Expectancy (Προσδόκιμο Ζωής) πρόκειται για κάτι εντελώς διαφορετικό. Ο Τζίμι Τοκ παλεύει με τη μοίρα και ένα παιχνίδι συμπτώσεων που του έπαιξε εκείνη, κάνοντας τον καθένα από εμάς να αναρωτιέται ποιος ορίζει τα άτομα που θα συναντήσουμε στη ζωή μας. Και κυρίως γιατί οι πράξεις του παρελθόντος τους, να ορίζουν το μέλλον μας.
Είναι ευφάνταστος ο τρόπος που ο συγγραφέας κατορθώνει να παρουσιάζει με τόσο κωμική ματιά, όλα αυτά τα τραγικά γεγονότα που βιώνει ο ήρωας του. Από το σουρεαλιστικό αλλά τόσο ζεστό οικογενειακό περιβάλλον του Τζίμι, μέχρι την ανορθόδοξη λογική στυγνών δολοφόνων, όλα τα στοιχεία δομούν έναν κόσμο που μοιάζει απίστευτα θελκτικός παρά τις απειλές που ελλοχεύουν σε αυτόν. Δεν μιλάω για κάποιο είδος black humor, αλλά για μια μοναδική συγγραφική δεινότητα που χαρακτηρίζει τον Dean Koontz, να μπορεί να έχει μια αισιόδοξη οπτική σε κάθε τραγική στιγμή του ήρωα, αποφεύγοντας μελό και δακρύβρεχτες περιγραφές.
Είναι από τις λίγες φορές που ένιωσα τους ήρωες ενός βιβλίου (καλούς ή κακούς) σαν δικούς μου ανθρώπους. Να συμπάσχω στον πόνο τους, να ηρεμώ στην ευτυχία τους. Να θέλω τη λύτρωση τους και να αγωνιώ για το μέλλον τους. Ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι το βιβλίο είναι γραμμένο σε α’ πρόσωπο και ο λόγος του ήρωα είναι άμεσος και καθημερινός. Χωρίς βαρύγδουπες εκφράσεις και μακροσκελείς περιγραφές.
Άνετα θα περίμενα να το δω σε κάποια κινηματογραφική αίθουσα, αν και είναι τέτοιες οι ισορροπίες ανάμεσα στο γέλιο και την υπονοούμενη θλίψη, που περισσότερο ενδιαφέρον θα φανερωνόταν σε μια θεατρική απόδοση του.
Ευκολοδιάβαστη και καλογραμμένη, «Η Προφητεία» από τις εκδόσεις Bell είναι μια ιστορία με ευφάνταστα πλοκή, με σκοπό να υμνήσει την όμορφα ισορροπημένη πολυπλοκότητα της ζωής!
* σημείωση: η εικόνα ανοίγματος του παρόντος άρθρου είναι δημιουργία του trickyguy.
________________________________